De geschiedenis van Flevoland begint al veel eerder dan vanaf de drooglegging in 1942. De eerste bewoning dateerd al van zo’n 7000 jaar geleden. Opgravingen bij onder andere Swifterbant tonen dat aan.
Omdat de zeespiegel flink lager stond als nu en er diverse hoger gelegen plaatsen in dit gebied te vinden waren kon men er dus al wonen, te midden van moerassen. Deze verhogingen waren in de ijstijden ontstaan door de gletsjers uit Scandinavie.
In de loop van de tijd ontstond een grote binnenzee, de Zuiderzee, door overstromingen en doorbraken van de duinen. Ook steeg de zeespiegel omdat het klimaat warmer werd.
Door gebrek aan landbouwgrond is uiteindelijk een groot deel van de Zuiderzee drooggelegd. Er bleek meer dan genoeg nieuw land te zijn en dus mochten er in delen van zuidelijk Flevoland ook grote stukken natuur onstaan. Noordelijker zijn de Oostvaardersplassen ontstaan, omdat dit gebied niet wilde droogvallen. Een gril van moeder natuur dus. Wel een mooie gril trouwens waarvan wij kunnen genieten en er in wandelen.
Veel wandelplezier.